من همیشه روابط اجتماعی بالایی داشتم. توانایی صحبت کردن و ایجاد یه گفتگو با هرکسی رو دارم ، چه غریبه ای که اولین باره میبینمش، چه آدم گوشت تلخی که همه ازش‌ فراری اند.

و بعد از یه عالمههه تعامل با آدمای مختلف، در کنار همه چیزای خوبی که یاد گرفتم، به یه نتیجه ای رسیدم که باعث میشه دیگه دلم نخواد مثل قبل رفتار کنم.

هرچی بزاری آدمای بیشتری بشناسنت، به همون مقدار به آدمای بیشتری اجازه میدی که قضاوتت کنند.

نمیخوام تبدیل به یه آدم منزوی و گوشه گیر که دیگه با هیچکس حرف نمیزنه بشم. فقط می‌خوام توی انتخاب روابطم دقت بیشتری به خرج بدم. اگر من با آدمایی که به خودشون جرات میدند به راحتی بقیه رو قضاوت کنند رابطه برقرار کردم، پس قطعا مشکل از معیار ها و دلایل من برای شروع یه رابطه است.

دور و برم پرشده از آدمای سمی.احتمالا یه لیست از اسامیشون درست کنم و تک به تک باهاشون قطع رابطه کنم.