من هیچوقت کنجکاو نبودم که بقیه اسمم رو توی گوشیشون چی ذخیره می‌کنند... حقیقتا اینکه با یه اسم خاص ذخیره بشم برام مهم نبود...

یه روز گوشیمو پیدا نمی‌کردم و خواستم با گوشی بابام بهش زنگ بزنم...

شماره ام رو که گرفتم این اسم بالا اومد..

"گل یاس"

هیچوقت نپرسیدم چرا دقیقا گل یاس....

یه عالمه چیز توی دنیا هست....یه عالمه گل....

نه اینکه دوسش نداشته باشم...اتفاقا از دیدنش ذوق هم کردم...و هنوزم با دیدنش ذوق میکنم...

از خیلی سال قبل از اینکه بابا اینطوری اسمم رو ذخیره کنه از این اسم خوشم میومد...جزو معدود اسم های دخترونه ای بود که دوست داشتم اونطوری صدام بزنند...«یاسی»...

ماه ها پیش بطور اتفاقی از کنار یه عطر فروشی می‌گذشتم...

و یه دفه چشمم به یه نوشته افتاد...

«عطر گل یاس اصل» ...

می‌دونم شاید مسخره بنظر بیاد ولی هیچ نظری نداشتم که چه بویی ممکنه داشته باشه و همینطور رفتم داخل و از فروشنده خواستم عطر رو بهم نشون بده تا بوش رو فقط بشناسم...

اما چنان حس خوبی بهم داد که یکمش رو خریدم...و بعد از اون فقط از این عطر استفاده‌ کردم...

و الان اینطوریه که تمام اعضای خانواده ام و دوستام من رو با این بو میشناسند...